Op zaterdag 1 april werd in het Raadhuis van Hilversum door de TeldersStichting en het Toekomstig Talennetwerk van de VVD een bijeenkomst gehouden over wokeisme en de vraag of dit fenomeen juist bevrijdend of beperkend werkt. Ter verkenning van het onderwerp waren vier personen uitgenodigd. Als eerste ging Coen de Jong, journalist en schrijver van het boek ‘Wokeland’, van start. Hij ging in op het ontstaan van de term ‘woke’ in de jaren 30 van de vorige eeuw als oproep om alert te zijn op racisme. In de huidige samenleving nam het wokeisme soms echter de vorm aan van een orthodoxie: je moet het eens zijn met de ideeën van het wokeisme, anders ben je racistisch. Wat er precies met ‘woke’ wordt bedoeld, blijft volgens hem vaak onduidelijk. Hierdoor kan het te pas en te onpas gebruikt, maar ook misbruikt worden. Een ander geluid kwam van partijvoorzitter van Bij1, Rebekka Timmer. Het wokeisme stond volgens haar voor gewone mensen die, na lang niet gerepresenteerd te zijn geweest, hun plek opeisten in de maatschappij. Het wokeisme en liberalisme gaan volgens haar goed samen. Beide komen namelijk op voor de individuele rechten van de mens.
Martin van Hees, hoogleraar morele en politieke filosofie aan de Vrije Universiteit ging verder in op de overeenkomsten en verschillen. Het wokeisme en liberalisme hebben volgens hem een heleboel gemeen, zoals het idee van gelijke kansen en het verzet tegen discriminatie. Het liberalisme erkent echter ook dat mensen verschillende visies en standaarden hebben. Als gevolg hiervan moet de politiek zich, volgens het liberalisme, terughoudend opstellen in politieke of morele kwesties. Het wokeisme wil algemene standaarden, zoals diversiteitsbeleid, juist wel breed invoeren. De verkenning werd afgesloten door Tweede Kamerlid Hatte van der Woude van de VVD. Zij ziet een toenemende trend in de maatschappij waarbij mensen worden ingedeeld op basis van hun uiterlijke kenmerken en niet hun verdiensten. Doordat het wokeisme uiterlijke kenmerken en afkomst benadrukt, bevordert dit, volgens haar, dat algemene denkbeelden over een groep worden toegepast op een individu. Tevens stelt zij vraagtekens bij het doorgevoerde diversiteitbeleid van de overheid en de beperkende kaders die dit stelt voor bijvoorbeeld de wetenschap of het onderwijs.
Al met al was het een geslaagde middag waar de verschillen niet onderdeden voor de overeenkomsten.
